Niektórzy mają naturalną umiejętność opowiadania dowcipów, drudzy natomiast nie i z całą pewnością nie odnoszą takich sukcesów jak ci pierwsi. Aczkolwiek tej sztuki można się nauczyć i nie jest to wcale skomplikowane. Rzecz jasna, podstawową sprawą będzie historia, czyli sam żart. Tutaj ważna jest także cała otoczka przy jego opowiadania – zaangażowanie mówcy, jego gesty czy oddawanie emocji innym. Po za tym im krócej opowiadany kawał, tym lepiej. Jednakże aby przynieść zamierzony cel nie może być on zrozumiały od razu – widz powinien zastanowić się sekundę czy dwie i dopiero zrozumieć przesłanie. Wtedy mamy szansę że na jego twarzy ujrzymy uśmiech a nawet potężny gardłowy śmiech – o ile rzeczywiście dowcip jest na tyle udany. Warto więc tego typu rzeczy trenować, bo inaczej nic nie będzie z opowiadania naszego kawału innym słuchaczom.